АЛТЫН УГЪАЙ – ТАУЛАРЫМЫ!

Кавказ! Жатдым къургъакъ дорбунларынгда,
Башымы къая гыйысына салып.
Сюелгенме ёрюшлю сыртларынгда,
Къызыл жабышмакъ тыякъгъа тыянып.

Ташлы, къынгыр жолларынгда да бардым,
Жомакъчы къартха тынгылай, жыр эте,
Къара жамычыны жайып да жатдым
Жайлыкъда, жауун да шууулдап ёте.

Манга: «Тауларынгсыз жаша да, алтын
Къала да ишлербиз, сюербиз сени», –
Деселе, кюлюрме, жюрегим айтыр:
«Этмегиз патчахы да саулай жерни,

Жашау беригиз бийик тауларымда!
Алтын кийгенден да бир башха жерде,
Мен, садакъа жыя ауулларымда,
Арып, тик жоллада солуй ингирде,

Тауланы юсюнден къаяла кибик
Назмула эте, сюеме турургъа.
Къушха ариулукъ не? Батырлыкъ керек,
Алтын угъай, таула керек таулугъа!

Къамагъа айбатлыкъ угъай, жютюлюк
Керекди. Ма манга да байлыкъ угъай, –
Элим, жолларым, тереклерим, бийик
Тауларым, аладагъы кюз, къыш, жаз, жай.

Къыйынлыкъ къоркъутмаз мени жанымы,
Базынырма бир байлыкъсыз жашаргъа,
Къойчулагъа окъуп назмуларымы,
Кече къаялы дорбунда жатаргъа.

Башкеслеге уа къуллукъ этмез сёзюм,
Тау къуш бийиклени сюйгенин къоймаз,
Къысылып къалгъынчыннга эки кёзю,
Таулу поэт душманнга жырчы болмаз.

Мени сёзюм дунияда кишиден
Не байлыкъ, не махтау тилемей турур,
Не къыйын болса да, кёрмезча тюшде,
Бетибизге азатлыкъ жели урур.

Биз азат къушлабыз, таулада учхан,
Къул болгъандан сайларбыз биз ёлюмню.
Болмаса уа, жырларыбызда тургъан
Жерни къучакъларбыз, бу сыйлы жерни!..»

1942