АЖАШХАН МАРАУЧУЛАГЪА

Кече жолланы туманларында
Ажашхан батыр уучула,
Жашау жолларыны тарларында
Жолсуз къалгъан мараучула!

Мени жырым – сизни юсюгюзден,
Сизге деп этеме аны,
Элтеме мен ол жырны кёлюмде,
Анда – батырланы къаны.

Туман ичинде, жолланы излей,
Сиз кечеледе барасыз,
«Кишилик аллында ёлюм не!» – дей,
Чынгыллагъа да къарайсыз.

Тау аузуна къарагъан жулдузла
Кибик, жана кёзлеригиз,
Къашларыгъызгъа уа къарла бузлап,
Жарылып эринлеригиз.

Жолсуз тарлада тюнгюлмей баргъан
Къарыулу къоллу уучула,
Кече арада киресиз къаргъа,
Кючлюбоюн мараучула!

Къыйын сагъатда, жерге къапланып,
Амалсыз жилямагъанла,
Палах келгенде, эрлейин къалып,
Жолсузлай алгъа баргъанла!

Мен сизни жырчыгъызма, чынгылны
Башында тургъанлай, жырны
Кече сизге этеме мен, аны
Къызартханды жюрек къаным.

Ёлюм а неди? Палах да неди?
Кишилик – кючю адамны.
Кече туман ичинде элтеди
Ол сизни. Ма мен да аны

Кётюрюп, къан боягъан байракълай,
Сизни жырчыгъыз болама,
Ёшюнюмю окъ тешип тургъанлай,
Жырны жукълатмай барама!..

1946, Фрунзе