ТУУГЪАН ЖЕРИМЕ

Санга алгъыш эте, чыгъама тангнга,
Сени унутурча кюн туумаз манга.
Буз кибик сууукъ сууларынгдан къандым,
Сени тансыкълап, жилядым, къууандым.

Сенсиз насып болмаз бир инсанынга,
Къор болайым, туугъан жерим, мен санга!

Сангырау болсам да, эштип турурма
Чапыракъ тауушунгу кюз артында,
Сокъур болсам да, ажашмай барырма
Къызыл къаным боягъан жолларынгда.

Кёз, жюрек жарыкъ да сенсе инсаннга,
Къор болайым, туугъан жерим, мен санга!

Къургъакъ къарынгда аякъ тауушуму,
Къайда болсам да, турурма эштгенлей,
Ол жашил жайынгы, ол акъ къышынгы
Не узакъда да турурма кёргенлей.

Насып да, къууанч да сенсе хар саугъа,
Къор болайым, туугъан жерим, мен санга!

Сени жолларынг ётедиле бары
Жюрегим бла, ала бары – бийик,
Жырлагъанларында къанатлыларынг,
Тынгыладым, тиллерин билген кибик.

Юй, гыржын, суу да сен бересе саугъа,
Къор болайым, туугъан жерим, мен санга!

Кеченги да, кюнюнгю да тюрсюнюн
Жюрютеме биргеме кёзлеримде,
Жашларынгы, къызларынгы тепсеуюн,
Жырларын да жюрютеме кёлюмде.

Ичгенме, къапланып терк сууларынга,
Къор болайым, туугъан жерим, мен санга!

Санларыбызда къан сени къанынгды,
Жюрек кючюбюзню алгъанбыз сенден,
Жюрегибизде жыр сени жырынгды,
Таймай къатлайма мен кечеде-кюнде:
Бар насыбы да сенсе жаны саугъа,
Къор болайым, туугъан жерим, мен санга!..

1947