КЪАРА ЖЕЛ БЛА ДАУЛАША
– Къара жел, не керекди менден санга,
Нек къарайса сен къара таудан бери?
– Мен, юйюнгю башын чачып, бусагъат
Харх этип кюле, кетейимми кери?
– Кюйсюз, чачхан эдинг юйюмю башын,
Алай кёрчю: ишлегенме жангыдан!
– Энди кюл этерме агъачын, ташын,
Отунг ёчюлюр буз къатыш жауундан.
– Отуму къайгъырмай ёчюлтген эдинг,
Кёрчю: жашайма, жангыдан от этип.
– Жыртырма сени къол жазмаларынгы,
Бар китапларынгы, назмуларынгы!
– Аланы жыртхан эдинг, чачхан эдинг.
Кёрчю: мен аланы жангыдан этдим!
– Кюл этерме элпек сабанларынгы,
Чынгыллагъа къуярма малларынгы!
– Алай этген эдинг. Энтта малларым
Отлайдыла, баш къуса сабанларым.
– Мени къара, мени залим кючюмден
Бир зат да къалмаз жеринги юсюнде.
– Кёп кере да уруп кирдинг жериме,
Ёртен киргенча, кирдинг юйлериме.
Алай жеримде баллиле чагъалла,
Сабийле, ойнай, орамда чабалла.
– Баллилеринги, сабийлеринги да
Кюл этип кетерме, юйлеринги да!
– Сынагъан бушуууму солууундан
Кюерсе, батарса кючлю сууунда!
– Мен кюйсюзме, мен, юйюнгю кюл этип,
Къара чынгыллагъа къуярма, элтип!
– Болду! Халкъны кючю – аны акъ жели
Сени къуш тюгюнлейин чачар, келип!
– Мен къара таудан энсем, къалтырарса,
Мени къап-къара отумда жанарса!
– Къара жел, мен санга кёп чыдагъанма,
Дайым да чыдарыкъма – мен адамма!
1964
