КЪАЯЧЫНЫ ЖЫРЫ

Къая къыйынды, жашау кибик,
Тик къая, булутлагъа кирген,
Чынгыл теренди, кёг’ а – бийик.
Къарайма жалан ёpгe, ёpгe.

Къонгур къая, жашауча, тикди,
Булутладан къарайды жерге.
Жолум къылыч аузу кибикди.
Барыргъа уа керекди ёpгe!

Кёзлерими толтурадыла
Kъaр бла мылы туман бирге,
Желле, сызгъыра, урадыла,
Къарайма жалан ёрге, ёрге.

Адам тюзде да къаячыды,
Туманда да жулдузну кёpген.
Жыгъылады, эншге учады,
Къобуп, барады ёрге, ёрге.

Туман жатады къаялагъа.
О, жарыт, анамы жюреги,
Жолуму, мен барырча алгъа,
Къалмазча мында бегип, бегип!

Къая бийикди, жашау кибик,
Тик къая, булутлагъа кирген.
Чынгыл да – терен, жолум да – тик.
Ёрге, жюрегим, ёрге, ёрге!

1966