АНАМА СЫН

1
"Анасы барны жюрегинде чыракъ
Жанады", — дейдиле. Энди ангыладым.
Къара кюнюм да бола келгенча акъ,
Жашатды анам. Энди ансыз къалдым!

Ансыз къалдым. Жюрегимде кёп жаннган
Чырагъым танг аласында ёчюлдю, —
Ол кече танг атмайын къалды манга,
Танг атмагъанлай къалды: анам ёлдю!

2
Анам! Тюшюмде сен ёлгенча кёрюп,
Сабий заманымда да жилягъанма,
Фронтда да, ол тюш къыйынлыкъ берип.
Къар окопда илгенип уяннганма.

Ол тюш къоркъутуп, фронтладан юйге
Кёп кере къысха письмола жибердим.
Жюрегими бийик тереги кюйген
Кюн, анам, керти ёлгенинги кёрдюм!

3
Урушда ёлюм жанып тургъанында,
Ёлсем, жиляууму анам этер деп,
Тохтамай кёл этип айландым анда,
Ёмюрю, мени унутмай, кетер деп.

Аналары жиляуларын этерик
Жашла урушда тынчыракъ ёлелле.
Бизге ананы сёзлери кюч берип
Къоймай, кёз жашлары да кюч берелле.

4
Анасыз къалгъанланы аналары
Аман болмазелле мени анамдан.
Аланы чачларына жарсыу къары
Жатханды, мени чачымача, андан.

Бу дунияда анасызлай къалгъанла,
Энди уа мен да сизге нёгер болдум.
Бир жол жара саладыла aнала,
Энди уа ол жараны мен да алдым.

5
Мен кёп къыйын тауладан да аугъанма,
Къардан юшюп келип, анам, сен этген
Отха къыяма къышда жылыннганма,
Юшюгеним, арыгъаным да кете.

Энди арабызда аллай буз таула
Сюелгендиле! Аладан ауалмам.
Ёмюрге айырып къойдула ала,
Анам, мен сени кёрюрге баралмам!

6
Жалан тюшюмде эштирме ёнюнгю:
Ол, манга жетмезча, узакъ кетгенди,
Бетинги, къолларынгы, кёзлеринги
Жаланда тюшюмде кёрюрме энди.

Кёрмем бир да ачытмагъан къолланы,
Жашауума жылыу берген кёзлени:
Ырхы элтди арада кёпюрлени,
Жаланда тюшюмде кёрюрме сени!

7
Сен жашлай, атабыз ёлдю да, азап
Кёрдюнг, ёз къабынынгы бизге бере.
Не къара кюн да жюрегинг тап-таза
Болгъанлай къалды, кёп къыйынлыкъ кёре.

Кёчюрюлген азабын да сынадынг,
Кесинге угъай, жарсыгъанлай манга,
Сен анда да огьурлулайын къалдынг,
Аурусам, кёз къысмайын чыкъдынг тангнга.